Ku Wieczności

Ciało jest naszą Świątynią

Dusza odprawia święte Ceremonie

Posiada boskie Misteria

A Śmierć jest jej Uwolnieniem

Ze śmiertelnej powłoki

Cielesnego Więzienia

A gdy prochem Kość się stanie

Kiedy Wiek Ciało nasze Złamie

Dusza opuszcza Świątynię

Tylko w Śmierci trwa Nadzieja

By żyć w innym Ciele i Istnieniu

Bo tylko poprzez Oczyszczenie

Możesz stać się Uświęconym

Poprzez Oczyszczenie nabieramy Doświadczenia

Przez wieki krocząc po Pustelni

Szukając Odpowiedzi

A ta przychodzi na sam Koniec

Nieoczekiwanie puka do twych Drzwi

Śmierć jest Oczyszczeniem

Uczyń sam siebie Świętym

Lub porzuć to porzuć Nadzieję

Stań się Więźniem na Wieki

A wtedy Umrze także Cząstka ciebie

Umrzesz sam nim Świt nastanie

Pokonaj Strach co cię Zabija

Rozwiej Ciemność co twą Duszę Plami

Czas Płynie nie ubłagalnie

Już Czas Czas stanąć Twarzą w Twarz

A gdy nadejdzie Ostatnia Chwila

Wydaj Okrzyk Chwały

I oddaj swe Ostatnie Tchnienie

Krocz Ku Wieczności

Bo poprzez Oczyszczenie

Dokonuje się Wielkie Przemienienie

I Zjednoczenie z tym co Pierwotne

Mateusz Kiecal