Myślałem, że to koniec, gdy podała mi dłonie 

Gdy Jej wzrok liczył każdą kroplę deszczu na peronie 

Cały świat wtedy mógłby się zapaść w niebyt 

Byleby ciszy raz po raz przerywał hałas miejski 

Rozmazały się obrazy naszych dawnych spojrzeń 

Roześmiały się odbicia naszych twarzy w ogrodzie 

Zniknęły noce i dni, teraz czas stoi w miejscu 

Mój pamiętnik jak film, pamiętam stoimy w deszczu 

Słyszę jak skrzypią drzwi i kroki, pod nami chodnik 

Czuję, że opadam z sił a deszcz pozwala wątpić 

I nie jestem z kamienia, choć mam skamieniałe serce 

Ten chłód Twego ciała, masz tak przemarznięte ręce 

Kałuże Twoich łez zamarzają obojętnie 

Słyszę cichy pomruk drzew, nie przestawaj bo to piękne 

Zzieleniały w zachwycie pożółkłe liście ich koron 

Dzisiaj napiszę w liście, że to nie ten sam kolor,  

Że nie widzę zieleni, świat jest jak stary film 

Nie ogarniam przestrzeni gdy jawa zmienia się w sny, 

Że dziś wszystko jest blade, mójświat zalał atrament 

A wszystko co kochałem zmieściłem na jednej kartce 

Nie wiem czy jesteś, nie wiem czy byłaś wogóle 

Może nie istniejesz i nie istnieje to co czuję 

Dzisiaj już nawet wierzby są bardziej płaczące 

Słyszę jak łzy równomiernie trzaskają o podłogę, 

To jak koncert, za oknem świat zamiera w bezruchu 

I tylko wiatr co kołysze drzewa może mi współczuć 

Zasypiam a sen mi pozwala być gdzieś tam 

W miejscu, które wymyśliłem, gdy szukałem swego miejsca 

Ty tam jesteś i czekasz, dotykasz naszego nieba 

Ja błądzę po omacku, tutaj noc też bywa ciemna 

I nie ma Cię i jesteś, chyba mam przewidzenia 

Znów coś mówisz? Nie wierzę! Boże to schizofrenia! 

Zielone liście znowu mają kolor słońca 

Na chwilę milknę, zapomniałem jak wyglądasz! 

Zaszkliły się szyby jak Twoje oczy wieczorem 

Świat istniał na niby ja naprawdę chciałem odejść 

Poniżej link do mojego wiersza wyrecytowanego przeze mnie do rytmu :) 

http://www.youtube.com/watch?v=Cj9hc4d1MMM