Żeby nie było: ckliwy smutas, produkuje trącące myszką wiersze o miłości. Widocznie mam trójfazowe napady, więc kolejny tryptyk. Napisałem go kilka lat temu dla syna na jakiś konkurs. Ponieważ ma on poezję w głębokim poważaniu, olał temat, dlatego wrzucam go tu i teraz.

--------------------------------

T R Y P T Y K   K O M P U T E R O W Y

PROGRAMISTA

Siadł lekko przy kompie, młody programista.

Zero jakieś letnie, jedynka ognista.

Jedynka szaleje- zero, cyfra wroga. .

Programuje Boga.

Ujmuje- sumuje,

układa- przekłada.

Jedynka ucieka,

zerek całe stada- biada!

Cyfrowy strasznie jest tu przekładaniec,

więc wyszedł mu w końcu wirtual - różaniec.

Na pendrajwa wrzucił- ale gdzie?

Jest w naszym kościele wejście USB?

STACJA DYSKÓW

Czy trójka ”D”, czy piątka „D”

Pozwoli być człowiekiem.

Ja chyba wiem, a ona nie!

Jak zmierzyć się z tym wiekiem.

Odchodzę w grę,

bo nie ma mnie.

Coś kończy się – zaczyna.

A ona wie ,

że nie ma mnie!

Sieć - skutek i przyczyna.

Przystanek - link i życzy mi,

przyjemnej drogi – stacja.

Więc jaki to przede mną jest,

Przystanek - WWW  -  spacja.

MONITOR

Słońce- przeczesało włosy łące.

Opaliło kropki biedronce.

Tylko zapachu łąki nie czuję-

a  może?

Jest  w procesorze.

Brzęknęło owadami, zaszumiało wiatrem.

Ptasi śpiew skrzydłami omotał latawce.

I jeszcze żabi rechot- w sadzawce.

Czy słyszysz?

Tak

W słuchawce!

Na  ekranie jakaś płaska ta łąka.

Dziurawe moje myśli - serce - jak szwajcarski ser.

Enter.