Władysław Łopian rozwiązał zagadkę świata
tak dużo
poza cieniem Tekst 76 z 255 ze zbioru: stopniowo
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2014-09-28 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 2681 |
chmury z zarostem dzień w kurtce
z rozsypanej dali niewiele pożytku
myśli o rozstaniu głóg kłuje bez złości
przyjdzie dziewczyna pomarzymy o astrach
oczach jesieni nocach jak wspólny koc
nie smuć się co oddasz wróci
sroka co skradła srebrną łyżeczkę
wiosna z brzegami w kwiatach
uśmiechem co zawsze podobnie pociesza
nowe teksty
Piękna, w formie ilustracji, fotografia; to tak, na marginesie :)
I tak: każde przeskoczenie spacji, mimowolne przestawienie, myślowy skrót, przecinek lub kropka akurat tam, gdzie nie potrzeba itp. uważany być może za błąd. Ewentualnie - niechlujstwo!!! :|
oceny: bezbłędne / znakomite
Załącznik-ilustracja, to wprost marzenie :)
oceny: bezbłędne / znakomite
Im dalej jednak w lata, tym o nie /światło/ coraz trudniej
oceny: bezbłędne / znakomite