wpierw jedliśmy rybę poznałem po zapachu

woda stała w szklance pożar jeszcze nie spowszedniał

tak obejmują się brzozy gdy zaciśnięte powieki

przyniosłem na ramionach goły księżyc

śmialiśmy się oboje

gdy kot majestatycznie mijał chwile

wiatr zwinął żagle port był piękny pachniał

wiciokrzewem i maciejką

na ścieżce wydeptanej przez słońce

wieczór bawił się w chowanego

z zapomnianym snem