Poświęć tu chwilę

I wyd­rap spod farby

Czasu skorupy

Praw­dzi­we napisy

Złam na­wet paznokieć

Niewiel­ka to strata

Za ob­raz przeszłości

Zbyt ciężki i naz­byt prawdziwy

Na drzwiach poprzybijaj

Elit ka­len­darz zagłady

Niemiec­kie ze wscho­du nazwiska

Które ich podmieniły

A ZGNIECIE CIĘ prawda

Przy­ciśnie ciężar zagłady i strachu

Więc omi­niesz więzienia i krzy­ki

Jak reszta od­wrócisz ple­cami

lecz wróć tu ponownie

Włóż dłonie do ziemi i gliny

Aż ludzkie kości wyczujesz

Zro­zumiesz cza­sy apo­kalip­sy

I od­rodzisz się

Z popiołów