Przejdź do komentarzymałe szczęścia
Tekst 18 z 42 ze zbioru: Uchwycić chwile...
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2016-01-19
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2390







niepozorne małe szczęścia

śpią samotne niekochane

trwają tak czekając próżno

kiedy znów się natkniesz na nie


a ty idziesz patrząc w okna

pewny że szczęśliwszych ludzi

własną miarą cudze mierzysz

chorą zazdrość w sobie budzisz


nie pochylisz nawet głowy

lekceważąc dobre chwile

depczesz najpiękniejsze kwiaty

choć odcieni mają tyle


gdy zrozumiesz jak są ważne

weźmiesz w dłonie i docenisz

to nie one lecz ty właśnie

małe szczęścia w wielkie zmienisz


Foto: Grafika Google  /licencja dowolna/

  Spis treści zbioru
Komentarze (15)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
To jest to - normalne Twoje pisanie, które tak potrafi poruszać serca. :)
Miło jest znów Ciebie czytać. :)
Jakoś tak dziwnie znajomo dźwięczy ta perełka w moich uszach.
Pozdrawiam. :)
avatar
No tak znajomo, skomentowałam jeden z Twoich wierszy małym fragmentem tego utworku. Pięknie dziękuję za wizytę i pozdrawiam:) :)
avatar
I o to w tym wszystkim chodzi, żeby zamieniać małe na wielkie!
avatar
tak próżno, że aż owocnie
avatar
"Małe jest piękne" :)))

:)))
avatar
Pięknie napisane!
avatar
Za to jak już się obudzą, będą jak znalazł :)

Małe szczęścia, małe tęsknoty - mali my...

Piknie i pozdrawiam :)
avatar
Pięknie dziękuję za przystanięcie:) Pozdrawiam :)
avatar
Bajkowo.
Małe szczęścia są niezwykle ważne .
avatar
Piękne, urocze, istotne niepozorne małe szczęścia.
avatar
Szczęście jak witraż z drobiazgów, którego często nie dostrzegamy. Z przyjemnością :)
avatar
Pięknie i bardzo emocjonalnie.
avatar
Pięknie i bardzo emocjonalnie.
avatar
Małe szczęścia tworzą szczęścia wielkie,

tylko co z tego, skoro zafiksowany na negacji liryczny "ty"

nie pochyli nawet głowy
lekceważąc dobre chwile
depcze najpiękniejsze kwiaty
choć odcieni mają tyle

Dom rodzinny uczy dziecko lęku przed światem zza progu, więc później - już jako dorośli - nic tylko czaimy się i przyczajamy,

a tymczasem życie tak przyjazne dla nas biegnie sobie swoim, nikomu nie znanym trybem het! gdzieś chyba na Bergamutach
avatar
Człowiek jest kowalem - albo partaczem - swego własnego losu. W twoich rękach twoja przyszłość. Skoro niepełnosprawni zdobywają złote medale, nigdy nie chrzań, że masz pod górkę, która ciebie przerasta!
© 2010-2016 by Creative Media
regulamin | kontakt | RSS nowe teksty | RSS nowe komentarze
×