Wybrała się mała Zosia pewnej niedzieli do kościoła na mszę,ponieważ wydawało jej się,że matka chciała uchronić j przed żywotem świetych i powiedziała-

-Zosiu,idź do tych,których sie boisz,bo to uchroni cię od zguby.

Mała Zosia pomyślała,że może to i racja.Tak więc poszła pomodlić się do obrazka Matki Boskiej.

Pomodliła się i wyszła z przekonaniem,że obrazki mają wielką moc.

Przypomniała sobie,że kiedyś pewna pani sprzeczając się z drugą panią krzyczala do niej zbyt głośno,jk na Zosine wrażliwe uszy-

Ty łajzo,ja ci tego nigdy nie odpuszczę!!!

No więc Zosia wsłuchiwała się w te osobliwą kłótnię.

-Ale czego mi nie odpuścisz?-druga pani wydawała się być bez serca.

-Tego,że ludzie nas mają za nic!

-Aha,a nie pomyślałaś kim naprawdę jesteś?

Pierwsza pani zrobiła wielkie oczy.

-Jak to kim jestem?Na wszystkim się znam,z wszystkim sobie radzę,umiem robić to,czego ty nie potrafisz!

Druga pani zadała więc logiczne jak się Zosi wydawało pytanie

-To dlaczego ludzie mają cię za nic?Zastanów się nad tym,co mówisz,i ceń samą siebie,a nawet chwal się tym,co potrafisz!

Druga pni dopuszczała to,o czym pierwsza pani nigdy nie pomyślała.

-Czujesz sie niedowartościowana z powodu tego,ze ludzie mają cie za nic,to zrób coś takiego,za co ludzie będą cię mieli za wielką,jak samą matkę boską.

Druga pani się rozpłakała i powiedziała

-No tak,masz rację,ja nie piszę protokołów jak ty na posiedzeniu rady plenarnej,ani też nie uczę dzieci w szkole,a tyle wyzwisk pod twoim adresem skierowalam niepotrzebnie-a to,że nie umiesz słoikow zaprawiać,a to,że nie potrafisz piec,a to,ześ złą mtaka,a to że twój mąż to alkoholik i tak dalej.

Pierwsza pani uśmiechała się i spytała z poważną miną

-No i po co ci to było?Tego wszystkiego nie umiem,mogę sie nauczyć,bo to prosta rzecz jest,ale ty nie nauczysz sie tego co ja robię!

I znowu nowy obrazek wymalował się sam.Pani opluła panią.Zosia wróciła ze szkoły i narysowała dwa obrazki matki boskiej spersonifikowanej.Na jednym była matka ucząca dzieci,na drugim była matka pilnująca domu.A na trzecie kartce połączyła je,i dopisała

-Dlaczego ludzie,którzy się mocno nienawidzą,nie cierpią swoich talentów,wzajemnie obrzucają się błotem,ale chca z sobą egzystować?-Oto jest pytanie na miarę krawcowej.

Pani w szkole zdziwiła się obrazkiem i wzruszajac ramionami odpowiedziała

-Dlatego,że ludzie lubią obrazki Zosiu.O dalszą część mnie nie pytaj,boja lubie zawód,który wykonuję i ludzi z którymi egzystuję.Pani uśmiechała się szeroko do Zosi,która pomyślała-to pewnie musi być obrazek matki,która je pilnuje w kościele w niedzielę,skoro dzielą się swoja nienawiścią.