Opowiedz mi dziadku , ten dzień

Gdy lat miałeś szesnaście .

Pamiętasz ten ciepły dzień

Gdy brat Twój wyszedł na wojnę..

Wspomnij ponownie mi,

Jak Mania mówiła Tobie :

-Do świąt nie będzie wojny ,

I wszystko wróci do normy.

Dziś siedzisz przy mnie tu,

I łza Ci płynie po licach .

Żałujesz , że jak On

Nie leżysz w lasach na Kłoszycach.

Opowiedz dziadziu mi o Lodzi.

Twej koleżance, z podwórka

Co w wagon Wsadził Ją ,

Sesman z psem i batem.

O matce swej opowiedz mi

Co uchroniła Cię przed śmiercią ,

I o Ojczulku kochanym Twym

Co życie oddał za Polskie piękno.

Ten co budował mosty na Wiśle

By potem je wysadzić .

I dumnie kazał mówić Ci :

Że warto być polakiem

I znów dziś mówisz mi ,

Że wojna jest koszmarem,

Żeby nigdy nie być złym .

I żyć jak brat a bratem.