To wszystko (a zwłaszcza elemelek, trelek-felek, kurdupelek), to jednak troszeczkę za mało, jak na polskiego przecież wróbelka.

A gdybym była poetką, być może więcej bym śmiała. Ale proszę zauważyć, że siła wielka w małych skrzydłach kurdupelka. Może i mnie, kiedyś "poniesie" na małych skrzydełkach. W chmurach dziś latam zapewne.

czytałam w wierszu zaprzyjaźnionego poety, że nawet wróbelek, kiedy się zakocha - czuje się w locie jak kormoran... więc nie wszystko u tego wróbelka takie zwyczajne i małe - tylko trzeba odpowiedniego czasu i motywacji :):):)

O wróbelku pisał również (jeden z moich ulubionych poetów) K.I.G. Czyżby zainspirował Cię
swoim wierszykiem?

Bardzo, bardzo lubię elemelka :) Jest dla mnie przykładem radosnego optymizmu i pogody na co dzień. Nie trzeba mieć złotych piórek, żeby być szczęśliwym :)



(Konstanty Ildefons Gałczyński)

"O wróbelku

Wróbelek jest mała ptaszyna,
wróbelek istota niewielka,
on brzydką stonogę pochłania,
Lecz nikt nie popiera wróbelka
Więc wołam: Czyż nikt nie pamięta,
że wróbelek jest druh nasz szczery?!
....................................
kochajcie wróbelka, dziewczęta,
kochajcie do jasnej cholery!"

Bardzo optymistyczny wiersz, w całej okazałości pokazujący wielką moc, która drzemie w małym wróbelku:)

luciusannaeusmartin, chociaż lubię Gałczyńskiego to wiersz nie był przez niego zainspirowany. Nie wiem skąd mi się to wzięło. Ot tak: o wróbelku naskoczyła mnie myśl. I już. Mamy wróbelka.

Ssandi, dziękuję. Myślę, że każdy (w jakiejś dziedzinie życia) jest takim wróbelkiem. :)

podoba mi się ten wiersz

Liczba tych wróbelków kurdupelków w Polsce drastycznie się zmniejszyła.

O czym to świadczy?

Kurdebelek!
Sprawa jakaś dzika:
Ten wróbelek
Całkiem nam zanika!!