Brawo! Paralela: wonny, magiczny ogród, pełen konkretnie nazwanego(!) trującego ziela - toksyczni ludzie DOSKONAŁA! A Kofta pisał: "Pamiętajcie o ogrodach, przecież stamtąd jesteśmy..."

Już papież powiedział,że ludzie to pantofelki,ja nadal że tak powiem-rozkminiam to słowo,ale w kontekście czarodziejskiej różdżki,która jets opisywana w kontekście życiodajnego korzenia.

Spora niekonsekwencja logiczna zamyka finał wiersza /i cytat z Becketta/

"za pamięci róż nie umarł żaden ogrodnik"

.... który różą wszak nigdy nie był, a mimo to w świetnej formie wszystkie przeżyły pod jego opiekuńczymi rękoma, co tylko dowodzi, że to

/nie/ ludzie są toksyczni
jak kwiaty /nie/ w ich ogrodach

/i wcześniej/

żadna z roślin
nie zostawia znaków

ale to też grube niedopatrzenie naszej ignorancji, bowiem wszystkie rośliny komunikują się ze światem i te znaki wszędzie zostawiają,

o czym warto poczytać choćby np. w takim "Sekretnym życiu roślin" D. Attenborough.

Tylko ogrody Lukrecji Borgii były ponoć trujące

Jeśli przyjąć konwencję myślenia magicznego, gdzie przyczyna nie ma nic ni do piernika, ni do wiatraka, ni do swojego własnego skutku, wiersz niesie - zwłaszcza dla nieopierzonych Czytelników - jawne barbarzyńskie przesłanie