Najbardziej zostaje mi w pamięci zmysłowy i filozoficzny, ból tęsknoty do istnienia poza materią. Filozof, poeta i kobieta, w jednym - anettula.

Bez przesady,aż do tylu tytułów nie pretenduję,ale mam nadzieję,że wiersz się podoba.:)

Sex appeal - u nas dawno przegrany termin i mało już w swym rdzeniu czytelny (przypomnijmy słynny chociażby refren z przedwojennej piosenki... Eugeniusza Bodo - tak-tak! Gostek śpiewał: "Seksapil - to NASZA broń kobieca! seksapil - to coś, co was podnieca..."), bo jakby warunkiem conditio sine qua non bycia seksi jest już dzisiaj w 3. tysiącleciu obowiązkowa moda tylko na topie, nieustanna kosmetyka wszystkich grzesznych części ciała, korekta ust, podbródka, piersi czy penisa oraz bycie vipem - w wierszu tutaj ten sex appeal ma całkiem jakby inne znaczenie i wiąże się... z tęsknotą, z wołaniem?? Bardzo kobieca, piękna liryka.

Dobrze napisane,estetykę sobie cenia,ale jednak komfort bycia sobą jest ważniejszy,bo zmienaijac wszystko,zmieniamy się dla kogoś,a to oznacza,że nie jesteśmy wybrani,tacy, jacy jesteśmy.Te kobiety,które kiedyś nie goliły nawet pach mogły sobie na komfort pozwolić.