Ciężko kwiatą na złej glebie 

Łatwiej chwastą  

Te umieją się wszędzie odnaleźć 

On jednak walczył 

Choć matka kurwa ojciec menel 

Osty zachłannie kradły mu soki 

A słońce jak wielka lampa 

Biło sztucznym blaskiem  

Nie przynosząc radości 

Zajrzawszy w siebie  

Zmierzył się z bólem 

Przeszedł labirynt 

Ugasił żądzę 

W końcu zakwitł  

Apiękno swe złożył w ofierze 

I wybaczeniem użyźnił Ziemię