„W chwilach silnego zdenerwowania dobrze jest ulżyć sobie potokiem soczystych słów” — twierdzi psycholog Joyce Brothers.

Jeżeli pan psycholog klnie żeby w chwilach napięcia sobie ulżyć, współczuję rodzinie która tego słucha. Pisarz Alfred Lubrano stwierdza: „Przekleństwa weszły do codziennego słownictwa wielu ludzi, używanego w biurach, restauracjach i na boiskach”. Stały się tak powszechne, że zdaniem niektórych przestają już razić.

Psycholog Chaytor Mason twierdzi, że „przeklinanie leży w ludzkiej naturze. Rozładowuje napięcie, tak samo jak drapanie”.Czy jednak miotanie przekleństw naprawdę skutecznie rozładowuje napięcie? Językoznawca Reinhold Ahman uważa, że to „rozprasza gniew”. Twierdzi nawet, iż ludzie nie dający w ten sposób upustu emocjom cierpią na „wrzody żołądka, bóle głowy i krwawienie z jelit”. Jaką ma na to receptę? „Co dzień mocne słowo, a będziesz żyć zdrowo”.

Kiedy człowiek jest zdenerwowany, faktycznie może mu się zdawać, że dosadne powiedzonko pomaga się „wyładować”. Jest to bzdura .  Wulgarny język zamiast rozładować napięcie, jeszcze je potęguje. Nie wybawia z kłopotów, później i tak człowiek będzie musiał im stawić czoło

Mowa naszpikowana przekleństwami nie tylko nie jest barwniejsza, ale staje się wręcz wstrętna i odpychająca. Jeżeli ktoś deklaruje że jest chrześcijaninem , powinien wiedzeć i zapamiętać słowa zapisane w liście do Efezjan  4:29  „Plugawa wypowiedź niech nie wychodzi z ust waszych”. W angielskim przekładzie The New English Bible oddano ten werset następująco: „Niech z waszych ust nie płynie ordynarna mowa, ale tylko to, co dobre i użyteczne w danej chwili”. Rada ta ma solidne uzasadnienie.