Jednak nie zgubiłeś kolorów. Wiersz pięknie komponuje się z fotografią.

Emcek rozmarzony skonstatował... :-)))

dzięki Janku ,tez czytam zawzięcie...Bef...ano :))

Zgoda na niedoskonałość, gamę niedopowiedzeń, trafianie kulą w płot i jednorazową pomyłkę, wpisaną w nasz los, znamionuje Mędrców.

Nie rozumiem - ,,czas budzi niedoskonałość"
Całości nie rozumiem .

Z przyjemnością czytałam -kilka razy.Obraz to cudowne tło,spójny z wierszem.Serdeczności:))

czas budzi niedoskonałość- mądrzejemy z wiekiem -więcej widzimy a czas to mądry przyjaciel-mówi prawdę.

To znaczy z czasem mądrzejemy i dostrzegamy ludzką niedoskonałość , swoją ?
Czas raczej czyni wiedzę i tworzy piękno chociażby duchowe.
Określenie które rozprasza - na pewno w moim przypadku.

Dla mnie poezja wiosenna,nie rwanie malin,chociaż w malinowym chruśniaku uwielbiam,ale to inna bajka,Poezja malowane obrazy to inny wymiar.Musi być element natchnienia czy wyzszosci poezji nad prozą.

ależ dyskusja...super :)

Czas budzi niedoskonałość = patrz 1. wers - w tłumaczeniu na nasze:

1. z wiekiem wszystko zaczyna w nas szwankować: od uzębienia, przez żołądek do serca;

2. z czasem wysiada nam pamięć, tracimy dobre maniery, gubimy przyjaciół i wchodzimy w konflikt z własnymi dziećmi;

3. z upływem tysiącleci góry albo rosną (np. Himalaje), albo maleją (np. nasze Sudety), rzeki zmieniają koryto lub wysychają, lasy giną, lodowce się cofają, stepy pustynnieją, ludy wymierają, imperia upadają itd.

4. mimo wszystko jednak

"czas nas uczy pogody..."

trafiam kulą w płot
ale humor mi dopisuje

(patrz przedostatnia strofa)