Kondukt żałobny.

Pomarzyć zawsze można, więc ja się dziś rozmarzyłem. Wyobraziłem sobie, że mamy rok 2030 i uroczystość pogrzebową Jarosława. Dlatego rok 2030, ponieważ Kaczyński powiedział, że będzie rządził Polską do tego roku. Nie chciałem, aby moje marzenia były złośliwe, więc założyłem, że Kaczyński jest prorokiem. Ograniczyłem się do samej ceremonii. Oglądałem archiwa z pochówków Andropowa, Czernienki i one mnie urzekły. Zainspirowały moje marzenia. Jednak Polska, to ani nie Rosja, ani nie ZSRR, więc jest oczywiste, że kondukt żałobny powinien wyglądać inaczej. A ja lubię naturalistyczne marzenia, więc ten kondukt znaturalizowałem. Dlatego na jego przodzie idą płaczki. Podobnie jak w czasie niektórych uroczystości islamskich, ale również zgodne z tradycją Aztecką, Olmecką i Egipską. Płaczą oczywiście w beretach, bo inaczej całkiem by się rozsypały. Jest ich wataha, bo większość z nich przyjęła zaliczkę, nie wiedząc, że to cała należność. Tuż za płaczkami podążają kukły zerwane z uwięzi. Mój Boże! Jak one się żrą! Niektóre szarpią się ze sobą fizycznie. Za nimi obrona terytorialna w liczbie: nie do ogarnięcia. Pospolite ruszenie. Idą, popijając wiśniówki, samogon, niektórzy denaturat. Dalej gapie i cmentarni szwędacze. Ale to jeszcze nie koniec! W ogonie jadą wozy, a za nimi żognlerzy i połykacze ognia! Dopiero na końcu, watahy bękartów z gwałtów i dzieci z wadami genetycznymi. Wszystkie wpatrzone w połykaczy ogni i chciwie za nimi drepczące.

Jak kogoś moje marzenia ubodły, to niech weźmie pod uwagę, że to dopiero w 2030 roku, czyli jeszcze trzynaście lat tłustych nas czeka.