dla złudnie świętego spokoju

jak klepane bezwiednie litanie

nauczono nas z przekonaniem

mówić dla pokrycia niewiedzy

że prawda leży pośrodku

prawda leży tam gdzie leży

gdzieś pod płotem zarośnięta chwastami

na dnie rzeki w betonowych butach

dobrze posortowana według opcji

w sejfach w półcieniu dymu cygar

czeka na odpowiednią chwilę

gorliwi przekopują ubitą ziemię

otwierają paskudnie zrośnięte wątpliwości ran

toną w pożółkłych archiwach

dopasowując szarpane informacje

fakty w świetle dnia bledną

w oczach strojących je do swoich tez

historię zwykle piszą zwycięzcy

albo ci co najwięcej płacą

zasiana skrupulatnie w głowach

przynosi wymierne zyski

cywilne armie gotowe zabić

cisi bohaterowie gotowi zginąć

wrzenie narracji rozlewa się po kraju

zaciekłe głosy które dogadały się przy stole 

swojszą racją imitują prawdę

apelują o zostawienie tajemnic w grobach

najchętniej spaliłyby archiwa

w końcu najlepiej dla świętego spokoju

niech prawda sobie leży pośrodku

2017.06.02