Wędrówka

Ziemia wędruje i gwiazdy na niebie

Trwając na orbicie weny

Na alei parku parom zakochanym

Rozdają pył roziskrzony

Dworność szczęścia odsłania klucz radości

Scalając dobra rozbite

Dotyk ludzkiej dłoni ma tyle ciepła

Niesie na wspólną orbitę

Na niebie gwieździsty łucznik ze strzałą

I krzyż co dźwiga firmament

Chce podarować podarować promień

I nieść we wspólny biwalent