Po prostu takie są uroki życia, żeby tylko – jedne sierpnia, a drugie po listopadzie.

Oryginalne ujęcie tematu. Pozdrawiam.

Niebywale pokazane spojrzenie na tę sferę uczuć, przemawiajace bardzo. Pozdrawiam!

Ja tu widzę także przeświecającą przez kryształ tej liryki inną jeszcze Miłosną... konną. W Starej Miłosnej byłam całe lata świetne temu z moimi wioskowymi dzieciakami Jaśkami-Wędrowniczkami na parkurze. I było wtedy też akurat wrześniowo, październikowo i miłośnie :)

Odjazd całuśnego (sic!) nie konno i nie lamborghini, a rowerem (szkoda, że nie na hulajnodze!) i całe to miłosne celowe sierpienie - to poetycki zjazd w stronę pastiszu i groteski.

O miłości tak pisać potrafi tylko Mistrz Słowa

Marek, o którym mowa w tym miłosnym wierszyku, to, oczywiście, krakowski (z Zamościa) architekt, poeta, piosenkarz, malarz i kompozytor,

nieodżałowanej pamięci

M. Grechuta (1945 - 2006)

a jego /wierszyka/ tytuł - to czytelne nawiązanie do jego piosenki z 1990 r. "Wiosna! Ach to ty!"

Liryka miłosna niekoniecznie musi być tylko /"Gdy cię nie widzę"/ tęsknym wzdychaniem. Najczęściej w związku dobrze to nam wychodzą jedynie włosy