Z miejsca w miejsce

strącony wpół

złamaniem

juz nie dzieli się

wprost ze skroni

Tytaniczne łokcie

w swej bystrej objętości

torują miejsce błahym problemom

którym poświęcone

już bez reszty

Z miejsca w miejsce

rekwizyty nie uronią ni słowa

ni napięcia pewników

by w odpuszczenie dawnych grzechów

niesłyszalnych

Z miejsca na miejsce

aż do wyczerpania zapasów

powątpiewania

w beznadzieję