Słychać głos wozu asenizacyjnego 

ciebie tu nie potrzeba 

sam zapiszę śmierdzący sekret 

na wolnym skrawku nieba. 

Złowiłem rybę na wędkę 

do jeziora wypuściłem 

bociany gromadzą się na łące 

pewnie uchwalą nowinę. 

Krnąbrna melancholia 

płynie deszczem 

płaszcz przeciwdeszczowy i grube szkło 

nie przepuszczają bajek. 

Przezroczystość bursztynu 

spada na ziemię 

uwalnia córkę Króla 

- żyli długo i szczęśliwie... 

Zwykła historia. 

Problem nie jest ze mną 

uniosę się w przestworza 

złapię za nogi 

albo pęknę jak balonik 

nie dożywszy setnych urodzin. 

Cały jestem na You Tube.