Patrzę na Twój wiersz i urzeka mnie prostota, z jaką opowiadasz o człowieku. Ciekawe ta mała litera, która odbiera ostatni bastion patosowi.

"wypełni do dna" zastanowił mnie ten "złamany" frazeologizm, połączenie: wypełnić po brzegi i wyczerpać do dna. I kiedy trochę złościł mnie dydaktyzm ostatniej strofy, końcówka pozostawiła mnie z "rozdziawioną gębą". Fenomenalne!

do marzeń i przeżyć
od nowa się rzuć

uciekło mi - to się kiepsko wymawia, cała skupiona byłam na artykułowaniu.
no i trochę jak na dyktandzie,
chyba zastanowiłabym się nad słowem "przeżyć", ale to tylko sugestia subiektywna. Nie "widzę" tego słowa
przeżyć - zawiera także sens czasownika (dokonanego)
od nowa się rzuć - wpisuje się więc także w to znaczenie
I coś mi nie gra na poziomie "wielo-znaczeń",
Ale nie jestem orkiestra.

kolejny wiersz-piosenka :)

Dziękuję za ocenę! To prawda dydaktyzm przychodzi łatwo, dlatego można się czasem zapędzić i zapętlić w sformułowaniach. Już przemyślałam to "przeżyć" i może lepiej rzeczywiście byłoby zastosować słowo "uczuć". Pozdrawiam wszystkich recenzentów!

Annapelka
Tam dydaktyzm jest cudownie potrzebny! Tam nie zmieniaj.

Coś niezwykłego jest w tym prostym wierszu. Bardzo mi się podoba!
Z nadzieją, że jutro dane mi będzie znowu rozkoszować się życiem, serdecznie pozdrawiam.

Mnie też ten wiersz się bardzo podoba, ale odniosę się do dwóch spraw. Zupełnie nie rozumiem dwóch ostatnich wersów pierwszej strofy. No bo jak ktoś może nie wierzyć, że "przeżyje go las". Odwrotne przypadki chyba się raczej zdarzają wyjątkowo rzadko i prawdopodobnie tylko wtedy, gdy następuje niespodziewanie jego całkowity wyrąb. Drugi problem to rytm. Komentujący podkreślali, że ten wiersz to niemal gotowa piosenka. Zacząłem go sobie nucić i coś mi dwukrotnie zazgrzytało. Niemal w całości jest przemienny układ zgłosek w wersach: 6,5,6,5,6,5. Natomiast w strofie drugiej ten rytm jest zakłócony i wersy szósty oraz ósmy mają po sześć zgłosek, a z całości konstrukcji wynika, że powinny mieć po pięć. To tyle. Pozdrawiam.

Jeżeli chodzi o stronę walorów literackich, to jest absolutnie zauroczony.
Wydaje mi się jednak, że wizualna strona wiersza (msz) byłaby łatwiejsza do zaakceptowania przy dłuższych wersach:

(...)bo jesteś człowiekiem i ludzki twój los
przeżyjesz swe życie zastąpi cię ktoś
przeminiesz odejdziesz zostawisz swój ślad
i będziesz wspomnieniem przez dzień rok pięć lat
zapomną o tobie zakurzy cię czas
dziś jeszcze nie wierzysz przeżyje cię las(...)

Rytmika, o której wspomniał Janko, jest rzeczywiście lekko zaburzona, ciut pomieszałaś rymy męskie z żeńskimi w klauzulach, ale wiersz się czyta swobodnie, nie zmieniałbym nic.
Pozdrawiam.sam.

obojętna jest forma zapisu - treść jest wspaniała :):):)

Tekst kwalifikuje się do nominacji.

Bycie człowiekiem to wciąż ponawiane zadanie do odrobienia sam na sam ze sobą

Choć jesteś człowiekiem,
To innych masz w nosie -
Głupiejesz wraz z wiekiem
W Ziemi kosmosie :(

Poziom zaśmiecenia oraz dokonanych przez człowieka zniszczeń na Matce Ziemi sięgnął swojego apogeum,

niestety, jesteśmy nie-re-for-mo-wal-ni

/czego corpus delicti wołająca o pomstę do nieba pandemia, którą d z i s i a j ludzkość mogłaby zadusić w 2 tygodnie, a będziemy się z nią paprać w nieskończoność/.


Jak to widzimy gołym nieuzbrojonym okiem, ukończone powszechne gimnazjum, kopalnia Turoszów, płonące dzikie wysypiska, lasy zawalone po korony drzew komunalnymi odpadami oraz

piękno literatury pięknej

NIKOGO NICZEGO NIE UCZY

Odwieczna daremność starań

artystów,
uczonych,
poetów,
pisarzy,
nauczycieli,
pielęgniarek,
lekarzy,
rolników,
hodowców,
sadowników,
pracowników MPO i GPO
.............
.............
.............
.............
.............

...................................

*) resztę dopisz wg własnego uznania

jest rezultatem codziennych krecich starań ludzkiej magmy, pozbawionej i głowy, i czującego serca

Piękny wiersz, ma w sobie to coś, co przyciąga uwagę.