ten błądzi
co skrada się
na palcach grzechu

(patrz środkowe wersy)

z kominiarką
włamuje
do twego życia

zachodzi od tyłu
na palcach

cichcem wślizguje
do twego łoża

Na palcach (patrz tytuł wiersza) - to uniwersalna diagnoza jakże częstej (i dobrze, niestety, znanej) postawy, jaka WYRÓŻNIA ten typ nieuchwytnego człowieka - brata naszego, żerującego jak pleśń na innych.

Dlaczego chodzi taki ktoś na palcach?!

Bo już siebie skreślił z listy żywych?

Fala oczyszczenia tutaj (patrz ostatnia strofa) - to sarkazm.

Nic nie oczyści kogoś, kto chadza na palcach.

N I C

Dziękuję za komentarze
Pozdrawiam serdecznie.