I

Bieda wychodzi z nor,

wyje radośnie - ach

w ciemnościach tylko gwar.

Obwiesie są co krok,

knajpy dają im moc,

rankiem pijani w sztok,

leżą, bo to nie noc.

Któryś podnosi się,

wszystko jedno mu jest,

najemnik, no i cześć.

Nie widzi muszych larw,

ciała w robactwie tkwiącym,

uszy ma głuche na wrzask

depcze po jeszcze śpiących.

II

Lektyka - dama w niej,

żebrak wyciąga dłoń,

cios mu rozwala skroń.

Bylejakość na twarzach,

niewolnik czyści brud,

zmyje to, co mu każą,

wytryska krew spod nóg.

Pan - plebs to różne światy.

w Rzymie tysiąca światyń,

granic do bólu zawartych,

ranami się jątrzących.

Bajka37