Odmienność ich boli, kuje w oczy,

Drażni zmysły patrzących z boku,

Tych co odmienności nie zaznali,

Tych, którzy bliżej są klona niż człowieka,

Denerwuje źle odbity szablon,

Kolor wyjechany poza linię,

Uczucia, których liczby nie policzą,

Słowa, których robot nie wymyśli,

Sny, których puste umysły nie snują,

Pragnienia ukryte, jak ptaki wśród drzew,

Niemożliwe do spełnienia – za daleko.

Odmienność ta boli wszystkich wokoło,

Jedynie oni nie świadomie, spokojnie,

Osiągają niemożliwe.