Przejdź do komentarzyCzas jak kropla
Tekst 8 z 9 ze zbioru: Myśli Pisane Czarną Klawiaturą
Autor
Gatunekproza poetycka
Formaproza
Data dodania2018-02-20
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1167

Autor : Robert John 

 

Czas jest nieubłagany , jest jak kropla w lekkim strumieniu z początku bezpieczna płynie wolno z prądem życia ... z biegiem nurtu z potoku zmienia się w nurt rzeki już płynąc szybciej i przyspiesza , kropla staje się większa ale i starsza jak my ... a rzeka ma swoje zakręty i prądy nurty swoje ścieżki , czasami wylewa a czasami zwalnia ale płynie nadal ... bywa i tak , że kropla się roztrzaska o skały lecz może być tak , że miliony kropel w skale wydrążą tunel którym moja kropla spokojnie przepłynie ... nie mam wpływu na moją krople trzeba się z nią pogodzić i dać się ponieść.. gdy przeznaczenie jej wytyczy kierunek nie ma sił płynie gdzie jej się podoba ... wierzę tylko , że kolejny wodospad - którym moja kropla , mój czas ... płynie - uda mi się przetrwać a kropla nie roztrzaska się oddzielona od nurtu rzeki życia o szklaną tafle wody...

  Spis treści zbioru
Komentarze (1)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
To, że jesteś jak kropla /i tak siebie definiujesz/ - to wyraz pokory. Strumyczek bierze się z kropli deszczu, rzeka - ze strumieni, morze - z rzek, z mórz są oceany, te zaś /wraz ze stepami, pampasami, preriami, tajgą, lasami, puszczami i dżunglą/ parują, para unosi się wysoko do samego nieba, gdzie tworzą się z kropli deszczowe chmury,

i tak w kółko.

Jako tylko jedna pojedyńcza kropelka z Czasem i ty wyparujesz w niebyt nieba.

NIE DOKAZUJ, MIŁA, NIE DOKAZUJ!
PRZECIEŻ NIE JEST Z CIEBIE ŻADEN CUD!

/Marek Grechuta & Anawa 1970 r./
© 2010-2016 by Creative Media
×