Przejdź do komentarzyBałkańskie upiory
Tekst 45 z 29 ze zbioru: kości zostały rzucone
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2018-03-19
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1656

obrazy i majaki

błąkają się

po zakamarkach mózgu


patrzę

na taniec skorpiona

jak ogon unosi

śmierć

w dźwięku tambura


mój przyjaciel

na przełęczy

z zamkniętymi powiekami

stygnącym kadrem


w małej kapliczce

zapalam świecę

z intencją


  Spis treści zbioru
Komentarze (5)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Zapewne wycieczka na motorze ?
avatar
Kosowo, Mostar, Srebrenica, Sarajewo... To chyba ten w byłej Jugosławii krwawy trop.

Taniec skorpiona - to metafora walki o przeżycie, szerzej - wojny; śmierć w dźwięku tambura - nieuchronny finał każdej wygranej/przegranej, bo nie ma jednego bez drugiego. Ktoś ZAWSZE przegrywa, i to jego klęskę tambura opłakuje.
avatar
Dziękuję za komentarze.
avatar
Te bałkańskie upiory

(patrz tekst i oba tytuły)

- to /zawsze krwawe/ pokłosie niepogrzebanego - na amen! - topora wojennego.

Bo co nas-młodych, w wieku 18-22 lat żołnierzy /we wszystkich armiach Matki Ziemi/ obchodzą cmentarze wojenne naszych Dziadów i Przeddziadów?!

Odwieczna ekshumacja dawno zetlałych prochów,

/którym się należy chrześcijańska cisza nad grobami/

nomen omen /kompulsywne/ grzebanie w non-stop pudrowanych i "poprawianych" archiwach,

gorączkowe szukanie winnych Winnych i ich publiczne gilotynowanie, wieszanie, na krześle elektrycznym medialne zabijanie

etc, etc.

- i mamy to!

"Gdzie rozum śpi, budzą się demony"

/patrz słynna z 1798 r. grafika Francisco Goi/
avatar
Parafrazując słowa Poety, powiedzmy sobie prosto w oczy:

w małej kapliczce
zapalam znicze
na odwet liczę
© 2010-2016 by Creative Media
×