Zachwyciłaś.
Ból - jednych złamie, innych zbuduje i utwardzi, o ile nie przekroczy granicy wytrzymaości.

Można nawet to zaśpiewać,jeśli przy bólu ma się jeszcze ochotę na śpiew...

O tak, najgorszy ten egzystencjalny, przypływ, odpływ, a pomiędzy względna homeostaza. Świetny tekst:)

Trochę jak protest song, chociaż bólowi trudno się sprzeciwiać, przychodzi i już. Można próbować zwalczać różnymi metodami. Jest potrzebny, bo wskazuje na coś, co się nie zgadza.

Dziękuję :)

Wesołych Świąt!

Postscriptum: Christos woskriesie :) Co to znaczy na nasze, wszyscy sercem rozumieją

dodałbym jeszcze: Bum, cyk, cyk, tralala. Szprotko

świetnie napisane i to prawda - jedno sobie radzą inni nie - "jednych wznosi drugich obala"...

Świetne! Jest jak fala. Ból. Lubię angielskie Pain, wydaje mi się jakby właściwsze, ale to dlatego, że ból nie jest jednoznaczny. Można się w bólu zatracić aż do samounicestwienia. Ból jest pociągający. Nikt nie lubi bólu, ale dla niektórych mózgów bywa pociągający. Specyficzne jego odmiany, bo nie wszystkie. Ból zęba raczej nie jest pociągający. W nim się nie można zatracić, a co najwyżej stracić przytomność. Ale już ból skojarzony seksualnie ma zupełnie inny wymiar. Podobnie, kiedy dojdzie do zmian organicznych w odpowiedzialnych za "interpretację bólu" obszarach mózgu, wówczas pewne jego rodzaje mogą stać się wartością samą w sobie. Zresztą ośrodki bólu i przyjemności leżą obok siebie. Są po sąsiedzku, a w dodatku bez miedzy. Przenikają się i stąd wynikające z tego "stany patologiczne" są powszechne. Różnią się tylko stopniem nasilenia.

A kiedy ból porywa, wówczas swędzi. Świąd pochodzi z miednicy i rozlewa się, ale epicentra tworzą się w obszarach bezpośredniego kontaktu z materią będącą przyczyną bólu. One się tej materii poddają i rozrastają. Świąd potęguję się. Naprawdę można zajść bardzo daleko. Żaden problem nawet przejść na drugą stronę.

W ten sposób w tym maksymalnie prostym w trzech strofach sześciozgłoskowcu tak na powrotnej fali się kołysząc - a płaczki całego świata pod wpływem cierpienia robią to bezwiednie, obejmując się ramionami, zawodząc i kiwając w przód/do tyłu - w ten sposób, na fali tego wierszyka jakoś każdy z nas może mniej (?) "cierpi"? Przecież kiedy chcemy utulić płaczące dziecko - przytulamy je do siebie i jak odwieczna fala kołyszemy. To patent stary jak kolebka.

Dziękuję za piękny rezonans. Wesołych Świąt z Zajączkiem, Barankiem, Kurczaczkami i wszelkim innym Bożym Stworzeniem :)