gdybyś miała się spakować

i zabrać w podróż tylko najważniejsze...

co by to było ?

dzieci – zdejmują ze mnie ciężar

myślenia o sobie

trzymają w pionie

inaczej już bym nie wstała -

zmęczona nieustannym makijażem

pokaleczona nieprawdą

i nie pomogłoby nawet otarcie

twarzy chustą

mgły rozpiętej pomiędzy

górskimi szczytami

więc co pozostaje ?

dzieci -

żeby pustkę wypełnić

śmiechem pytaniami śniadaniami

zabawą wędrówkami rozmowami

ale nie zapomnij

nie nalezą do ciebie

to strzały z łuku

napięte mięśnie drżą

czy lodowaty podmuch nie strąci

z dobrego kierunku

Ty -

jedyny przyjaciel

w obojętnym labiryncie

urzędów ulic sklepów

My -

ukradziony wieczór

z grafiku pekającego w szwach

jak stary portfel wypełniony po

brzegi wizytówkami bez

duszy

ale czasem nasze nagie stopy

tonąw zielonym morzu traw

czujesz ich zapach ?

(cisza unosi się w błękit zapachem ziół)