Przejdź do komentarzyzapiski z twardego dysku
Tekst 39 z 139 ze zbioru: Liryki rzucone na porywisty wiatr
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-06-16
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1864

`bo wiotkie jest niezłomne` -

więc o tym nie zapomnij,

gdy aura wróży burze,

złowieszcze błyski w chmurze.


gdy dęby łamie wiatr

(niejeden z nich już padł),

w ten czas się brzózka chyli,

by podnieść się po chwili,


z wdzięcznością zerknąć w górę,

za wiotkość tę dziękując.

`bo wiotkie jest niezłomne` -

pamiętaj - nie zapomnij.

  Spis treści zbioru
Komentarze (11)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
takie sobie, bezpłciowe.
avatar
Pozdrawiam, Pulsar :)
avatar
Gruszko!
Pan Arsen, to najbardziej zakonspirowana opcja grupy...

OBCEJ.

Nie przejmuj się.
avatar
Przypomniało się teraz;

to nie polak,

pozdrawiam.
avatar
Dziękuję Panom bardzo.
Pzdr.
avatar
Bardzo wdzięczny wiersz. Z przyjemnością przeczytałam. Lekko, malowniczo, z drugim dnem. Pięknie.
avatar
Auroro, dziekuje za ciekawe refleksje :)

Lilly, mił mi Twoja opinia o wierszu :) Dzięki.
avatar
Bardzo ujął mnie Twój wiersz,to wzruszający kawałek przepięknej poezji,to wiotkie,niepozorne może mieć wewnętrzną siłę walki i ta puenta na koniec świetna i prawdziwa:)
avatar
Miło mi, Isiu. Dziękuję :)
avatar
To właśnie dlatego słabosilna wiotka kobieta /średnio/ żyje 10 lat dłużej niż faceci, że jest biologicznie silniejsza od tych twardzieli nie-miękiszonów
avatar
Stare babki samotne
Dewotka w dewotkę
Niezłomne choć wiotkie
Z pieskiem czy kotkiem
Wiodą życie gorzkie
© 2010-2016 by Creative Media
×