nie umiem przestać pisać

myśl sama mnie nakręca

i zapisuje się w natrętnych wersach

przyciskam PC wyłącz

wtedy

do akcji wkracza niekonsekwencja

rzuca mną

jak w tramwaju na zakrętach

i namawia do pęknięcia

zmieniam wątek

inkrementuję rwę kęsy słów

myśli żuję zagryzam sens klikam

i znowu jest

robi aluzję bym się nim podzieliła

kukam na fejsbuka

minus - pan srogi ocenia

co dalej?

trwam w bezruchu

cały dzień tak kontempluję

czy liryczny bzik to uwiąd

czy natręctwo?

ale pocieszam się

wszak jestem w stadzie

pozostało mi oczekiwać

twórczego zapłodnienia