Tekst 15 z 41 ze zbioru: O małym człowieczku
Autor | |
Gatunek | obyczajowe |
Forma | wiersz / poemat |
Data dodania | 2018-08-16 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1704 |
ależ zawiało wiatrem pamięci
popiół w kominku zabujał twista
niebieścień
tam słabo wzlecisz
taki w błękicie szalony pisklak
listy się kruszą bo papier stary
pachnie „Być może” i trzepot skrzydeł
bez piór (ze wstydem)
tańczy azymut wiary
z kartek
pełnych wierszydeł
wszystko na opak i bez przyszłości
nic nie o czasie w serca zamieci
dużo pożegnań
szczypta radości
ależ zawiało wiatrem pamięci
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Pamiętam takie "perfumy" "być może" ...dostałam od jednego amanta na koloni w latach 80`...i chyba "chwasta" zerwanego gdzieś z kwietnika :)
To były czasy... :)
Klamrą zrobiłem dopełniaczówkę, ale tu chyba jest ona uzasadniona.
W każdym razie, moim zdaniem, nie gryzie.
Takie sobie wspominki.
Dzięx za wizytę.
No dobra..koniec z nudzeniem :P:P:P
oceny: bezbłędne / znakomite
wszystko na opak i bez przyszłości
nic nie o czasie w wiecznej zamieci
(vide stosowne wersy)
Jak to się dzieje, że taka optyka u nas -
w tryumfującej, obchodzącej właśnie 100-lecie odzyskania niepodległości Polsce -
wciąż ma się tak dobrze i znajduje tak szeroki odbiór - i tylu swoich literackich naśladowców i orędowników??
To jedna z metod diagnozowania chorób mózgu. Wszystko, na co się użala delikwent /pacjent/, tkwi w jego głowie.
Świat jest pełen słońca, urzekającego piękna i serdecznego ciepła, ale
ty wybierasz mrok