Przejdź do komentarzyMiędzywymiarowa
Tekst 4 z 4 ze zbioru: Malując kosmos
Autor
Gatunekfantasy / SF
Formawiersz biały
Data dodania2018-08-24
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1395

wszechświat ugina się pod ciężarem gwiazd 

 

zatrzymałam się - wysoko na wieży zigguratu 

ukrywając w dłoni kamień Lapis Lazuli 

otwieram świadomość na kosmiczną wiedzę 

 

ostatnim spojrzeniem zapisuję w pamięci 

ciepły dotyk zachodzącego słońca 

meandry życiodajnej wstęgi 

pustynię wołającą westchnieniem kochanka 

 

żegnam obecny wymiar wyciągając dłoń po następny 

starsza niż egipskie papirusy i babilońskie tablice 

przemierzam światy zaklęta w czasie





* ziggurat -charakterystyczna dla architektury sakralnej Mezopotamii wieża świątynna o zmniejszających się schodkowo kolejnych tarasach.

*Lapis Lazuli - kamień Nieba i Bogów -W wielu kulturach jest uważany jako święty kamień, posłaniec Niebios, który przynosi ludziom mądrość, kierując umysł do wnętrza i dając zrozumienie.  

  Spis treści zbioru
Komentarze (11)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Rozumiem to...ale czasem tak właśnie piszę...oto ja :) Dzięki za czytanie :)
avatar
Podoba mi się. Nawet bardzo :)
avatar
Dziękuje :)
avatar
Pięknie! :)

Mam w archiwum fotę z kwiatami dokładnie w kolorze lazurowym :) Szkoda że ne można tu w komentarzach wklejać zdjeć.

aaa i też dwa małe skarabeusze z lazurytu przywiezione z Egiptu :)
avatar
Jeden z Twoich naj. :)
Pozdro, Monia :)
avatar
Byłam w Egipcie dwa razy i jeszcze tam wrócę :)
Kiedy inni męczyli się i narzekali na upały, ja czułam się jak ryba w wodzie:) W innym wcieleniu chyba byłam Egipcjanką :P:P:P albo wężem na pustyni :P:P:P
avatar
Dziękuje dziewczęta :)
avatar
Ten wiersz ma taka konwencję, więc nawet mu pasuje ta ilość przymiotników.
Jest oniryczny, więc nie da się inaczej.
Kiedyś wrzuciłem tu wiersz pt. Fatamorgana, ale akurat jego nikt nie potrafił skomentować.
A Ty się dziwisz, że szukam i tęsknię za myślącymi ludźmi z talentem? :)
avatar
Doskonałe. A wszechświat ugina się pod ciężarem gwiazd dosłownie. Czasem pod nim się zapada.
avatar
Wchodzimy w piąty wymiar. Wiersz ma potężne humanistyczne przesłanie i wynosi nas z tych naszych kaczych dołów na wyżyny naszej ludzkiej omnipotencji.

Nocny obraz kobiety na szczytach starożytnego świata z okruchem lapis lazuli (którym w Mezopotamii wykładano m.in. świątynne szczytowe ściany zigguratów) - z małym kamykiem "na szczęście" w dłoni - kobiety tak śmiało sięgającej wysoko w uginające się pod ciężarem gwiazd niebo - tak śmiało sięgającej po Nieznane! - to w naszej kinomaniackiej świadomości literacka wyjątkowo promienna wersja czołówki Paramount Pictures.

Liryka ponad wszelką Czasoprzestrzenią
avatar
Dziękuję Emilio ;)
© 2010-2016 by Creative Media
×