ze złudzeń nowy dzień się budzi. 

akcentuj na przymiotnik: “nowy” 

i na to, że do rymu z “ludźmi”, 

i że ten rym jest tak typowy, 

jak to, że uśmiech, mimo wszystko, 

jest do złudzenia ludziom bliski. 

choćby wycieczką w raj dziecięcy - 

podróż trwa tyle co westchnienie. 

a bilet kupisz bez pieniędzy. 

wrócisz do siebie - w światła, w cienie, 

niczym z wyprawy na kraj świata, 

na którym wierzba rosochata 

witkami plotła różne dziwy: 

o tym, że prawda jest mocarna; 

że koniec bajki jest szczęśliwy; 

że szczerze kocha tylko wariat, 

nim ze złudzenia dzień go zbudzi - 

taki typowy w świecie ludzi.