Przejdź do komentarzyEurydyka
Tekst 8 z 15 ze zbioru: Kobieta
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2018-11-19
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1275

mówili uważaj na jad smutku i żalu

bo los Eurydyki podzielisz

...


lira słów brzęczy obłędna

gdy mnie z niebytu duszy próbujesz

wyciągnąć na wpół martwą


gdy moje imię wołasz

szukając miłości

echem odbite cierpienia słyszę


więc graj teraz i śpiewaj

uśpij smutek i przekonaj

niech wycie rozżalonego Cerbera ucichnie

Erynie w głowie histeryczne zamkną usta


idź przodem

wyprowadź nas na światło radości

odzyskaj i nie strać

oglądając się nie w porę

  Spis treści zbioru
Komentarze (7)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Ależ to śliczny wiersz :)
avatar
Befano, dziękuję :)
avatar
To nie świat nas zasmuca i zatrważa - zasmucają nas i budzą w nas trwogę nasi bracia i siostry w Bogu.

Jaka na to naprawdę skuteczna recepta?

WIĘC GRAJ TERAZ I ŚPIEWAJ!
TAŃCZ, AGA, ADAM I EWA!
avatar
Odniesienia do tragicznego losu nienazwanego tutaj po imieniu Orfeusza, Eurydyki, erynii, Cerbera - bohaterów zamierzchłej starogreckiej mitologii - kotwiczą ten przekaz /tańcz, głupia, tańcz!/ w niezmierzonej Czasoprzestrzeni odwiecznego ludzkiego smutku i żalu
avatar
idź Orfeuszu przodem
ty niesiesz pochodnię
nad ciemnym narodem

K T O "nas fszyskich" prowadzi przez dziesięciolecia błądzenia po pustyni

??
avatar
Kapitalna synchronia liryki, formy, ponadczasowego przesłania i wszystkich tytułów!

Jaka kobieta?

Eurydyka??

Eureka!
avatar
Co warto wiedzieć, by zrozumieć ten tekst. Eurydyka - bo to o niej w nim mowa - żona Orfeusza, była w greckiej mitologii piękną leśną driadą. Jako młoda kobieta zmarła, gdyż została ukąszona przez jadowitą żmiję. Orfeusz, by ją odzyskać, zszedł do Krainy Śmierci. Co było dalej, wszyscy wiemy. W tle piękna pieśń Anny German "Tańczące Eurydyki" z lat sześćdz8esiątych tamtego stulecia.
© 2010-2016 by Creative Media
×