Rozbebeszona

Rozpruta na pół

Żółć wylewająca się słów potokiem.

Tama w sercu

jak twierdza broni jeszcze uchylonego wejścia

Aby nikt nie mógł przeniknąć

żaden promień

ani cień.

Serce coraz szczelniej zamknięte

przed osądami

współczuciem

dobrymi radami.

Czyżby przed samą sobą?

Poddać się.

Tak definitywnie.

Nie żyję dla siebie

wegetuję dla innych.