Każda miłość jest zniewoleniem

Dzięki za przeczytanie.Na ten temat jest wiele teorii.Pozdrawiam

Samotni we dwoje (vide nagłówek wiersza) to również samotni i wyobcowani w rodzinie, w najbliższym sąsiedztwie, w gminie Lublinie, w Polsce, w Eurpie i ... na Europie (jednym z wielu znanych księżyców), słowem wszędzie.

"W tych najważniejszych sprawach jesteśmy niewypowiedzianie samotni" - Dieter Nool /cytuję z pamięci/

Kontekst, zawarty w omawianym utworze, wskazuje na znaną wszystkim sytuację damsko-męską "ty i ja - światy dwa" i jest wyrazem skrytych pretensji do "nieczułego ty", chłód emocjonalny i cisza w związku są jednak wektorem nie jednej a wielu wewnątrz i na zewnątrz sił. Uczucia w duetach, trójkątach, wielokątach (w rodzinach) wzajem siebie generują, dopełniają - i interferują.

Nieczuła zimna "ty" - to odpowiedź na zachowania chłodnego "ja"

Trafnie ująłeś w tym wierszu, dość częstą, zimną trwałość związku, z rozsądku lub przyzwyczajenia.
Jeśli im tak dobrze, to dobrze...

Gdzieś po drodze wypala się uczucie a nie jest się na zmiany gotowym lub po prostu jest się wygodnym...stąd takie " chłodne " we dwoje. Samo życie.Pozdrawiam :)

"Ty i ja - teatry to są dwa" /E. Stachura/

Dzięki za komentarz. Starałem się krótko na ten temat napisać. Pozdrawiam

Samotność we dwoje?
Ja się już jej boję!