Autor | |
Gatunek | obyczajowe |
Forma | proza |
Data dodania | 2019-04-29 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1651 |
Mrówki
Ponieważ społeczność mrówek jest wysoce zorganizowana, każda z nich ma swoje miejsce. Zna swoje zadania, które wykonuje bez najmniejszego sprzeciwu. Na straży tej społeczności stoją mrówki - żołnierze, które wyróżniają się większą budową i siłą. Z łatwością mogłyby podporządkować sobie całą społeczność, ponieważ do swych dłoni mają na stale przymocowaną broń. Do swojej egzystencji potrzebują pomocy mrówek - pracownic, które karmią swych obrońców. W przypadku buntu mrówek – żołnierzy, inne mrówki nie dostarczą pokarmu i w ten sposób szybko przywołają do porządku buntowników.
W ludzkiej społeczności czasem się zdarza, że wojsko czyni pucz i przejmuje władzę. Żołnierze sami biorą to, co chcą. Prowadzą wojny, zmuszają do niewolniczej pracy, zabijają obywateli. Ci, którzy mieli bronić wolności i bezpieczeństwa obywateli, sprzeniewierzają się swemu powołaniu. Większą plagę stanowią inne grupy ludzi, którzy pragną zysku pragną zysku w sposób niemoralny, należą do nich: złodzieje, mafie, skorumpowani politycy, oszuści, wyzyskiwacze i inni... Społeczność ludzka nie umie zapanować nad buntownikami. Nie jest zorganizowana nawet na poziomie mrówek.
Motto:
Żyjesz we społeczności! Wszystko, co byś chciał, aby inni tobie czynili, ty im czyn.
oceny: bezbłędne / znakomite
W Kostaryce i w Szwajcarii nie ma żołnierzy.
Piękna pogadanka o mrówkach i wojsku na poziomie dziecka z 1. klasy