https://www.wallpaperup.com/

porzucone na drodze  

chybotliwym mrokiem jak wyrzut  

kwitną wiosną i jesienią  

gdy czas zebrać nadzieję  

światło nie zaśnie  

wciąż żywe pełznie  

wokół pamięci i dalej  

gdzie zakręca rzeka i smutek  

oazą dokąd karawana z wiatru  

spiętrza chmury  

zaraz czas upomni cieniem drzew  

obróci w sen aż staną się coraz ciszej  

mgłą co unosi głowy kwiatom