nie czas

biegać od sznura do sznura

między przegniłymi tarcicami

bezmiar nędz tego świata

a w sercach dzwonów

pomruki wojny

przypominają że nic czystego

nie ma na tym świecie

ech

gdzie te nasze

słodkie gruchanie miłosne

i bezwstyd w oczach

z najwyższego

wierzchołka wieży

utkwiwszy w błękicie

spojrzenie czułe i tkliwe

układam litanię