Tekst 12 z 207 ze zbioru: to jest już koniec
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2020-04-01 |
Poprawność językowa | - brak ocen - |
Poziom literacki | - brak ocen - |
Wyświetleń | 1419 |
cicho przyjemnie
strach goreje we mnie
gdy zamkną samego w sobie
nie będzie czasu na odpowiedź
powiodą własną drogą
nie tam gdzie pragniesz
tam gdzie chcą byś umarł
pragnąc nie ciała lecz ducha
ułożą z bieli kości pasjansa
światło jest życiem a życie słowem
słowo jest u Boga
Bóg pozwolił by zamieszkało z nami
zepsuł się człowiek tak działa robot
nie na wszystko mamy czas
jeśli myślisz
obudź się
spójrz w Niebo tam twój dom
Ziemia odmieni oblicze
zło zapala znicze samo sobie
na skrzydłach lat niesiony świat
ciemno z wszech stron
przeklęty kto wierzy złotym cielcom
znaczą sobie czoła i ręce
by żyć
ciała ich żyją wspaniale
duch umarł trwale
nie bójcie się to potrwa chwilę
ból szybko mija by napić się wody żywej
spocząć po walce uczciwej