do dziupli zajrzał ptaszek

oj ścianki tu wilgotne

szybciutko trzeba zwiewać

bo mam już piórka mokre

lecz zwierzak to ciekawy

zagląda coraz śmielej

uczciwie trzeba przyznać

tych zajrzeń ma już wiele

zmęczony jest biedaczek

facjatę ma niepewną

bo właśnie zauważył

raz jasno a raz ciemno

choć z drugiej strony ćwierka

szczęśliwość go rozpiera

on zmężniał wydoroślał

już nie jest mały teraz

ponadto słyszy z dali

mruczenie i wzdychania

to pewnie las w euforii

ptaszkami śpiewa z rana

wtem wewnątrz coś buzuje

powstrzymać może ledwo

aż nagle sru trysnęło

mu z dziobka ptasie mleczko