Takie jak te zakazane uniesienia w takim sobie życiu (patrz nagłówki wiersza i cyklu) - to istny cyrk na kółkach:

To rozpacz nie grzech
(...)
Krzyk pośród tłumów
Ucieczka od bólu
Powroty rozstania
To strach
To blask zakazany
Itd., itd.

/i dalej już klasyka tego gatunku/

Kłamstwa i zdrada, i grzech!
Choćbyś mnie przeklął w rozpaczy,
Popadł w alkohol i gniew,
Miłość ci wszystko wybaaaczy,
Bo miłość, mój miły - to ja.

(słynny szlagier przedwojenny Hanki Ordonówny - cytuję z pamięci)