Przejdź do komentarzyBóg bogaty w miłosierdzie
Tekst 158 z 211 ze zbioru: Otwarta szuflada
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2020-05-29
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1241

`Bóg bogaty w miłosierdzie`(VIII pielgrzymka JP w 2002 r.)


Miłosierdzie Boga i ludzi

Wyrywa się za zasłony

W lot się zjawia z promieniem słońca

I przegania plagi gońca

Malując tęczę – miłości znak

O tak tak wciąż przy nas trwa

Choć przemija czas

Nigdy nie opuszcza nas

Nie opuszcza nas


Dyskutują o miłosierdziu

Jak o słońcu jak o deszczu

W posuchy czas - deszcz ratuje nas

Kiedy burze dławią ziemię

To słońca blask ratuje plemię

O tak to zbawienny znak

Choć przemija czas

Ono wciąż ratuje nas

tak ratuje nas


Rozgłaszają o miłosierdziu

jak o gwiazdach jak o dzwonach

Co pieśnią budzą wiosnę życia

Wtedy ze wszystkich stron świata

Zagubionych gromadzi w domu

O tak to szlachetny znak

Choć przemija czas

To szlachetnością trwa w nas

To szlachetny znak


  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Właśnie: "dyskutują", "rozgłaszają" o miłosierdziu... A gdzie ono?
Brak mi działania, za dużo gadania.
avatar
Gdy burze dławią ziemię,
To nam jest mniej przyjemnie,
Fakt

;(

Pytanie wszak przyziemne:
K t o burze te codziennie
Wciąż zsyła nam na Ziemię
Tak od lat?!
avatar
O tak to wszak szlachetny znak
Gdy cierpi z gniazda wyrzucony ptak
Gdy rzeka swój porzuca szlak
I wszystkich trafia jasny szlag
avatar
Zad. dom.
_________

Jaką funkcję w literaturze

/w tym - jak tutaj - w retoryce religijnej/

pełni namaszczenie, pompatyczność i podniosłe stentorowe tony

?
© 2010-2016 by Creative Media
×