miękki mchem snu 

grabieżcy odchodzą z pustymi rękami 

a tu od ciszy się roi 

kładzie wzrokiem po mroku 

łasi się wczesnym wybudzaniem pieszczot 

kat zgrzyta po brukowanych półprawdach 

a tu leśność paprociowość igliwa 

zagaja (w obramowaniach ) cieni 

wynurza głosy z balii wilgotnego świtu 

nakazał wziąść jeszcze trochę upokorzenia 

szmatą ostrze 

światło nie ma już nic do dodania