Przejdź do komentarzyPod batutą dyrygenta
Tekst 173 z 211 ze zbioru: Otwarta szuflada
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-06-30
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1289

Pod batutą dyrygenta


Zachwycamy się śpiewem chóru

I batutą dyrygenta

Gdzie z poszczególnych elementów

Tworzy się harmonia święta


Zachwyca doskonałość świata

Także organizm człowieka

Komórki znają swoje miejsce

Istniejący czar urzeka


Gdy dyrygent ludzkiej osoby

Opuszcza zespół wspaniały

Czy ciało które było żywe

Pogubiło interwały


To co ożywia, to co scala

W miłości odwiecznej płynie

Gdy Dawca Życia palcem skinie

Idzie tam gdzie nic nie ginie


  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Organizm człowieka

(patrz odpowiednie linijki)

na pewno nie zachwyca w tych partiach, o których "Pismo Święte" wymownie milczy,

i które jeszcze bardziej święte obrazy całkiem amputowały.

Najbardziej zachwycający jest u nas układ wydalniczy i moczowy oraz nasza mikrobiologia
avatar
Niedoskonałość świata

(porównaj stosowny fragment)

powala ludzkość na łopatki.

Wystarczy wspomnieć katastrofy typu

- powodzie,
- klęski suszy /i ich konsekwencją w postaci głodu/,
- niszczące erupcje wulkanów,
- masowy wylęg brudnicy nieparki, szarańczy, cykad czy innych królików /w Australii/ i szczurów-myszy,
- trzęsienia ziemi,
- efekt El Niño,
- topnienie lodowców i kurczenie się Arktyki,
- lawiny i masowe obsunięcia ziemi,
- przeludnienie,
- wojny i ludobójstwo,
- epidemie,

itp., itp., itp.
avatar
Cielęcy zachwyt dla doskonałości świata świadczy o niedoskonałej o nim wiedzy
avatar
Pod batutą dyrygenta
Jęczy nasza Ziemia Święta
Płaczą głodne dzieci
I tak życie leci
© 2010-2016 by Creative Media
×