jasny drewniany stół

metr na metr

bezkresny ocean

dla spragnionych dłoni

dwie filiżanki kawy

białe kwiaty między nami

nasze spojrzenia gonią się

między zielonymi cienkimi gałązkami

jasny drewniany stół pociemniał

za ciasny na dwie łyżeczki

mały flakon wionie pustką

filiżanki w dłoniach

chowamy za nimi spojrzenia

nasze krótkie słowa

tak nie tak nie

jak tykanie zegara

odmierzają czas

byle szybciej

do rozstania