Tekst 8 z 177 ze zbioru: samotność
Autor | |
Gatunek | poezja |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2020-08-24 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1281 |
człowiekiem trudniej być
kochać i żyć
dobrze by było
gdy zgniły świat zgnił do cna
wtedy obudzimy się by żyć
zapomnieć zło zapomnieć dni
w niewoli w niewiedzy
oszukani wypatroszeni
całkiem inni nie tacy sami
umieramy nad własnym grobem
umieramy z martwymi marzeniami
Bóg to widzi i się nie dziwi
bo sami wybieramy drogę na skróty bywa najdalej
oceny: bardzo dobre / bardzo dobre