Mądrości nie można się nauczyć, jak wiersza na pamięć.

Mędrcy najczęściej żyją w sporym oddaleniu od zgiełku i krzątactwa "normalnego" życia.

Zwykle są wielkimi przegranymi, oo których świat sobie przypomina dopiero po ich śmierci

Podwojone w komentarzu oo to nie mój wynalazek

Być może mądrości nie można się nauczyć, jednak jeśli ktoś posiada wielką mądrość, może ją jeszcze rozwijać w sobie.

Cóż, mądrość można rozwijać, ale jest wyjątkiem, nie powszechnością. W tym nie ma demokracji.

Moje sugestie co do wiersza:
*a nawet dorównam pod względem potencjału intelektualnego - kiedy dorównam potencjałem intelektualnym
*Mądrość to to - mądrość jest tym
*by się jej nauczyć - (usunąłbym, gdyż jest trochę powtórzeniem "wiedza to potęga". Rozum jest częściowo cechą wrodzoną, wiedza jest wyuczona. Wspominasz o tym w poprzednim wersie).

Hardy, dziękuję za uwagi odnośnie mojego wiersza! Będę miał je na uwadze pisząc kolejne moje teksty. I tak jestem zadowolony, że ktoś ocenił moją twórczość. Dziękuję.

Jedna z najmądrzejszych modlitw, jakie wymyślił człowiek: modlitwa o dar rozumu.

Gdybyśmy WSZYSCY tylko o to się modlili, świat byłby lepszy o całe niebo

Emilio, codziennie modlę się do Boga o rozum i wydaje mi się, że przynosi to pozytywne skutki.

Dziwna treść. Jakby nie chodziło o prawdziwą mądrość, ale o to, aby być podziwianym za nią. Po pierwszych wersach myślałam nawet, że będzie to wiersz satyryczny.
W tekście brzmi pycha ("czy to Platon czy Kartezjusz, nie czuję się gorszym od nich"). Powiedziałabym: więcej pokory. Ale nie wiem, czy autor jest świadomy wrażenia, jaki ten tekst wywiera na czytelniku.
A czy modlitwa pomoże, to zobaczymy. Porównać nie możemy, choć autor powołuje się już na pozytywne skutki modlitwy o mądrość.
Myślę, że można byłoby nad tekstem popracować i spojrzeć na temat od innej strony.
I mam nadzieję, że autor nie obrazi się za ten komentarz. Jeśli jest mądry, to nie powinien.

Nie, lilly, nie obrażę się za ten komentarz. Niestety wszystkich gustów nie da się zaspokoić. I wcale nie chwalę się swoją mądrością, tylko wiem, że głupi nie jestem.

Jest takie powiedzenie: "jeśli się równać, to tylko do najlepszych". Wydaje mi się, że nie ma w tym nic złego, że porównuję się do Platona, czy Kartezjusza. Oczywiście nigdy nie będę tak dobry jak oni.

Lubię budzić kontrowersje i chyba to mi się udało.