Wspólnota

Świt budzi moje miasto. Światło spłynęło

do okien, uwalniając z sennej mgły: 

- wszystkie scalają się w  dzwon, gdy 

wybija godzina południa.

Zwiastowane pozdrowienie 

scala się w lotne skrzydła;  pulsując 

sercem dzwonu.  - Te dźwięczne chwile

łączą nasze domy

w krąg niebiańskiego miasta.